Paskalya Bayramı’nda Hayatını Kaybeden Papa Franciscus’un Ardından

Hafta başında Hristiyanlık dünyasında önemli bir kayıp yaşandı. Paskalya Bayramı'nın son gününde, 88 yaşında hayata veda eden Papa Franciscus, Katolik dünyasının önemli figürlerinden biri olarak anılıyor. Papa Franciscus, pek çok kişi tarafından 'yoksulların papası' olarak tanımlandı ve bu özelliği, modern dönemde Katolik Kilisesi'nin sosyal adalet tartışmalarında farklı bir konumda yer almasına neden oldu. Paskalya, İsa'nın dirilişinin kutlandığı bir bayram olarak çok kutsal bir zamandır ve bir papaya bu dönemde vefat etmek nasip olması, gelenekte özel bir anlam kazanıyor. Papa Franciscus'tan önceki papalar arasında dikkat çeken bir örnek, Papa II. Johannes Paul'dür. O dönemdeki papalık, Soğuk Savaş'ın ortasında sosyalizm karşıtı bir duruş geliştirmiştir. Benzer şekilde, Papa 16. Benedikt, daha çok gelenekçi ve muhafazakâr fikirleriyle tanınan bir liderdi. Bergogilo, yani Franciscus, görevi devraldığında, toplumsal cinsiyet ve cinsel yönelim gibi konularla ilgili daha liberal bir yaklaşım benimsese de, papalığın kuruluşundaki yapısal sorunları tam anlamıyla çözebildiği söylenemez. Çeşitli araştırmalar, Papa Franciscus'un liderliğinde, Katolik kilisesinin özellikle Avrupa ve Latin Amerika’da hızla kaybettiği inanan sayısının da çaresizliğine işaret ediyor. Latin Amerika'da Katoliklerin oranı 2000 yılında yüzde 80 iken 2022'de bu rakam yüzde 57’ye geriledi. Bu kaybın arkasında çocuk istismarına dair ciddi iddialar ve kurumsal yetersizlikler gibi nedenler bulunuyor. Papalık döneminin sonlarına doğru, daha önceki Papaların da örneklerinde olduğu gibi, Franciscus’un papalığı da bu yapısal değişiklikleri gerçekleştirmekten uzak kaldı. Cenaze töreni öncesi medyada yayımlanan olumlu yorumlar, Franciscus'un yaşam tarzı ve mütevazılığı dolayısıyla göz önünde bulundurulsa da, gerçeklikle yüzleşmek de kritik bir meseledir. Siyasi liderlerin cenaze merasimine katılması, genelde kilisenin gücüne ve etkisine olan inancın bir göstergesi olarak değerlendirilmektedir. Ancak burada bir çelişki var: Hayatta iken destek vermeyen, eleştiren liderlerin cenazede gözyaşı dökmesi, siyasetin ve dinin kesişim noktasındaki ikiyüzlülüğü ortaya koyuyor. Sonuç olarak, Papa Franciscus'un ölümü, sadece bireysel bir kayıp değil, aynı zamanda Katolik Kilisesi için daha büyük bir sorgulama ve dönüşüm ihtiyacının da bir yansıması. Bu noktada, yeni bir papa seçileceği zamana kadar, Franciscus’un mirasını kullanmaya devam edecek olan politik liderlerin tutumları da izlenmeye değer. Kısacası, kilisenin geleceği ve toplumdaki rolü, eğer bir değişim yaşanmazsa, belirsizlik içerisinde kalmaya devam edecek görünüyor.